het is weer tijd voor een update

Hoi allemaal,

Elly je hebt helemaal gelijk, ook grote Linda vind het weer tijd voor een update!!
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn blogs en jullie reacties. Ik heb nog niet uitgevonden of ik op iedere reactie los kan reageren, maar volgens mij lukt dat niet.
maar ik vind het fijn dat jullie aan me denken, denk ook veel aan iedereen daar!!

Heb weer een bewogen week achter de rug en eindelijk tijd voor mijzelf gevonden op de computer hier. Aangezien de jongens hier (Mahmoud en zn 2 broertjes) een voetbal spel hebben uitgevonden, is het vechten om de computer :):) Maar ik heb de slaapkamer deur opslot gedraaid hahaha!!
Vorige week zondag zijn Mahmoud en ik voor het eerst in Cairo geweest. We moesten naar de nL ambassade om een verklaring te regelen dat ik nog niet eerder ben getrouwd.
Bij de ambassade bleek dat ze voor mahmoud ook nog eens een verklaring van adres nodig hadden en dat hadden we niet dus dat zijn we zondag eerst gaan regelen. Toen dat eenmaal gedaan was zijn we terug gegaan naar de NL ambassade die zouden tot 4 uur open zijn, maar helaas de desk die wij nodig hadden is alleen van 9 tot 12 open dus waren we te laat.
De dag erop, die maandag was de ambassade dicht voor een trainingsdag en dus zijn we toen in Alex gebleven, maar internet deed het niet, heb een paar dagen zonder gezeten.
Dinsdags zijn we weer naar Cairo gegaan, nu met de papieren compleet om de verklaring van ongehuwdheid/ongehuwd zijn te krijgen.
We waren er vroeg en ik kon meteen naar binnen.
Op die verklaring moest wel 1 dag worden gewacht. Mahmoud moest nog wat andere papieren laten legaliseren en daarna zouden we naar het Egyptisch museum gaan. Hebben dus het Masker van Toetachamon gezien en dat wou ik echt zooooo graag!En we hebben de koningsmummies gezien, Ramses de 2e etc... JEEEJ! Helemaal blij dus en voor het Egyptisch museum is het Tahrir plein, daar hebben we ook nog een rondje omheen gelopen. Je kunt je bijna niet voorstellen wat zich daar aan het begin van dit jaar heeft afgespeeld. het Tahrirplein wordt wel continu bewaakt. Eromheen op de rotonde staat politie. Ik denk een man of 20. Het voormalig gebouw van Mubarak dat wat ze toen hebben laten affikken dat staat naast het museum en is de staat zoals hij toen is achtergelaten. Ze gaan het gebouw ook niet afbreken of opknappen, maar laten het zo als herinnering. Gekke Egyptenaren, zo blijft de geschiedenis die hiermee is geschreven zichtbaar.
Mahmoud had als plan om toch in een 3 sterren hotel te overnachten, alleen hadden we helemaal geen schone kleren bij ons en wisten we niet waar we een goed hotel konden vinden.
Dus probeerden we Karim te bellen, een vriend van Mahmoud. Maar hij nam niet op, we wilden hem advies vragen. We hadden honger en hebben toen samen een pizza gedeeld en toch maar besloten met de bus terug te gaan naar Alex. We waren nog op Tahrir en het was een uur later dat we zouden gaan dan afgelopen zondag en we namen een taxi. De rit had miss een kwartier moeten duren naar de eindbestemming (het busstation) Maar we stonden helemaal vast. Over de eerste 5 km hebben we ruim een uur gedaan en toen waren we het allebei helemaal zat. het was warm in de auto, ramen waren open maar je stond tussen alle andere auto's waardoor er geen frisse lucht binnenkwam. Toen zijn we uitgstapt en een stukje gaan lopen. Mahmoud probeerde Karim nog een keer te bellen en dat lukte uiteindelijk. We waren bij zijn huis in de buurt en met een taxi zijn we daar naartoe gegaan. Hij woont met zijn moeder en zus. We moesten natuurlijk per se mee-eten maar zaten nog zo vol van de pizza dat we weinig wegkregen. Ons plan was om na het eten samen met Karim een flat voor de nacht te zoeken maar dat werd niet geaccepteerd. Het bed van zijn moeder werd helemaal klaar gemaakt voor ons en we moesten per se blijven slapen. Ik was er eigenlijk best wel blij mee!! Mahmoud voelde zich een beetje opgelaten, normaal gesproken kan je dat daar niet zomaar accepteren. Maar we hebben beide bijna het klokje rondgeslapen!!!! Nou woensdag zijn we vroeg opgestaan en dus meteen de verklaring op gaan halen en toen gingen we naar Shara Iqary, het ministery van justitie, zoiets is het volgens mij. Daar teken je het trouwformulier. Nu kwamen we daar en kregen we te horen dat we van beide een getekende medische verklaring nodig habben... :(:( Dus wij 4 ziekenhuizen afgeweest en overal was het van het kastje naar de muur... lekkker hier, dat was rond half 12. mahmoud en ik besloten om die dag de bus vroeg terug te nemen. We wilden donderdag hier in Alex de medische verklaring halen, hier is het wat makkelijker te regelen dan in cairo. (dachten we) De volgende ochtend wij meteen vroeg naar het ziekenhuis, en bleek dat die verklaringen alleen op zondag en woensdag worden gemaakt..... De man adviseerde dat er een ander ziekenhuis een stadje verderop was dat die verklaringen wel iedere dag maakt. Dus wij vol goede moed die kant. Rit van 20 minuten. Daar aangekomen bleek dat dit ziekenhuis alleen medische verklaringen maakte voor de mensen die in die stad woonden. us waren we voor niets gekomen en moesten we wachten tot zondag.
We hadden er allebei echt de balen in.
Echt als je hier iets wilt regelen dan heb je vooral heel veel geduld nodig!!!

De moeder van Hamada (een vriend van Mahmoud) Had voor ons een telefoon nummer van een man die voor het ziekenhuis werkt. Toen we daar zondag aankwamen heeft Mahmoud meteen die man gebeld met de vraag ons te helpen. We moesten naar een ander gebouw om de test te doen.
Daar aangekomen wilden wij ons inschrijven, toen ze mijn paspoort zagen wilden ze niet geloven dat mijn paspoort nr echt het paspoort nr was. Hier bestaat dat nr alleen uit cijfers en bij ons uit cijfers en letters. Het waren allemaal vrouwen daar, wat een domme mensen... Duurde even voor ik ze had overtuigd dat mn sofinr nier mn paspoort nr was. Toen kwam het volgende probleem, mijn naam is alleen maar Linda Kersten. Hier kan dat niet en moet je vier namen hebben, de naam van jezelf je vader en je grootvader. Maar bij ons in NL is dat niet zo. ik heet niet Linda Hans Jan Kersten. Dus ze wilden mij niet inschrijven. ik had die nacht echt slecht geslapen en werd steeds kwader, moest echt hard moeite doen om te blijven glimlachen. Dacht bij mijzelf aardig blijven anders willen ze straks helemaal niet meer helpen.
Mahmoud, belde die man uit het ziekenhuis op en daarna werd er over en weer gebeld door het ziekenhuis en de vrouwen in de ruimte waar wij waren. zelfs de manager van het stadhuis werd gebeld! uiteindelijk gaf hij toestemming en kon ik worden ingeschreven. Ineens waren alle vrouwen o zo vriendelijk en wilden allemaal zoenen!! Dan kan het ineeens wel....
Maar goed de test voor de medische verklaring stelt echt geen ruk voor. Je geeft een druppel bloed, dat onderzoeken ze en dat is het..... Er werd gezegd dat de verklaring donderdag klaar zou zijn. DONDERDAG!!!!! En het was pas zondag!!! Waar Mahmouds moeder woont is het zoooo saai en om tot donderdag te moeten wachten, wordt gillend gek hahaha.
Mahmoud en ik weer naar het ziekenhuis gegaan, naar die kennis. En daar hebben we gevraagd of het niet eerder klaar kon zijn. (natuurlijk die man wat extra geld toegeschoven.) Vanochtend zijn beide verklaringen door die man hier thuis afgeleverd! Hoezo extra service :) morgen kunnen we de draad weer oppakken en richting cairo reizen. Hopelijk gaat alles nu wat voor spoediger.....!
Vandaag zijn Mahmoud en ik alweer 11 maanden bij elkaar, wat gaat de tijd toch snel.
Buiten af en toe wat frustraties maken we het allebei goed en kunnen we af toe toch ook wat leuke dingen doen.


Ow ja, ik had stroopwafels in mn koffer en ik had er zo'n zin in. De verpakking was nog niet open geweest. Ik haal een stroopwafel uit het papier en geef die aan Mahmoud. Hij neemt een hap en zegt, baaah allemaal mieren.
Ik dacht dat hij een grapje maakte omdat hier echt heel veel mieren lopen, maar dat was dus niet zo. Ik denk dat er wel 50 mieren tussen de stroopwafels liepen.
Die zak lag helemaal onderin mn koffer!!!! Daaag lekkere stroopwafels.. :(:(

Over 2 dagen ben ik alweer 3 weken in Egypte, ik moet bekennen dat het lijkt of ik hier al zoveel langer ben.
Ben wel blij om straks wer naar hurghade te kunnen en eindelijk weer te kunnen zwemmen in de rode zee.
Mn ouders hebben hun vakantie naar Egypte al geboekt en 8 december komen ze naar Hurghada, JEEEEEJ.
Ben echt heel blij, en het aftellen kan weer beginnen.

Tot snel!

x linda